przyszliśmy z wielkim pędzlem, wyostrzonym piórem,
nastrojoną cytrą, miliardem w rozumie -
i tak przykro, wśród jęków CHUJE! i gestów WAŁA!
zaczął się show 'sztuka niezrozumiana'.
zastygłym w niemej zgrozie
wykazano nieobecność w nas iskry bożej;
zgięliśmy kark w pokorze,
eda wooda i flo jenkins dzieci,
nie mając argumentów przeciw.
tłumy lały z jawnych inwalidztw i braków,
utwierdzając się w swym znakomitym smaku,
gdy nasze dzieła godne mozarta chuj strzelił
i jasnym się stało, że wypocił je salieri.
fortuna uczciwie dzieli: fejm zgarnia
ten mający COŚ, dla mających NIC słuszna wzgarda.
odbiorca mandat przyznaje tak bezbłędnie, jak nietrudno:
bilet na świecznik lub urlop we wsi grężówno.
los sprawiedliwy jest - jak czarny jest murzyn -
i każdy dostaje to na co zasłużył.
jeden detal nieduży niech wam raczy majaczyć niejasno,
niech budzi, niech nie da zasnąć...

gdy niespełniony artysta
da jednak poznać się światu -
pęka czaszka, płonie kiszka,
pamiętajcie o austriaku!
istnieje grożba powtórki
(że jej nie chcecie, ja wierzę) -
głaszczcie nasze miękkie rurki,
pamiętajcie o hitlerze!

okradamy ze wstydem życia z godzin,
by pierdy żenujące tworzyć.
o niedolo naszych rodzin! o uporze bezguścia!
to się źle skończy, tako rzecze frustra.
lucernam olet, smród czuć wszem i wobec,
znów się narodziły poematy chujowe,
koślawe bryły, żałosne bohomazy..
czy wiecznie słyszeć mamy SORRY NIE TYM RAZEM?
nic epifanii? nikt nie krzyknie GENIUSZ gromko?
to może holocauścik i zniszczonko?
żaden koneser nawet, znawca piękna i prawdy żaden
skazywać nie powinien na zagładę...
czy obciążą was trupy, rozdziobią kruki -
w imię jakiejś w dupę jebanej sztuki?
po co ryzykować trzecią wojnę, mam postulat:
kawałek tortu hojny. o, ten będzie akurat!

włóczęgi dość po ogonach,
znudziły nam się kartofle -
dbajcie o nas, dbajcie o nas,
pamiętajcie o adolfie!
oto jest parnas niebieski:
tu kącik nam się należy.
dbajcie o nas. gdzie kareski?
pamiętajcie o hitlerze!
gdy niespełniony artysta
w końcu wychynie z garażu -
pęka czaszka, płonie kiszka,
pamiętajcie o malarzu!
istnieje grożba powtórki
(że jej nie chcecie, wciąż wierzę) -
liżcie nasze słodkie dziurki,
pamiętajcie o hitlerze!

nieznanym artystom sława! chociaż mgnienie!
i uznania chociaż chwila!
kreślimy się uniżenie
kulfoniastym pismem imbecyla.
(październik 2018, grężówno)